Þráinn Bertelsson. Dauðans óvissi tími. Reykjavík: Forlagið, 2005.
Efni: Víkingur Gunnarsson, yfirlögregluþjónn hjá rannsóknardeild Lögreglunnar í Reykjavík, þarf að upplýsa hrottaleg morð, bankarán og fleiri glæpi. Blóði drifin slóð þessara atburða liggur aftur til fortíðar þegar íslenskur athafnamaður stofnaði skipafélag sem fór á hausinn. Hér fjallar höfundur um alkunna atburði sem öll þjóðin hefur velt fyrir sér og talað um.
„Kveikja þess ófriðarbáls sem brennur á síðum þessarar bókar eru raunverulegir atburðir. En sögupersónur sem logarnir umlykja eru hugarfóstur höfundar og eiga sér engar fyrirmyndir, lifandi eða dauðar. Sá rekaviður sem ég tíni saman á strönd skáldskaparins getur aldrei staðist samanburð við hinar laufprúðu eikur í myrkviðum lífsins,“ segir Þráinn Bertelsson í aðfaraorðum bókarinnar
Ritdómar:
- Ágúst Borgþór Sverrisson. „Slarkfær reyfari.“ Kistan. 21. nóvember 2004.
- Illugi Jökulsson. „Rússneska mafían kemur til íslands.“ DV 15. nóvember 2004, s. 25.
- Hlynur Páll Pálsson. „Samtíminn er lyginni líkastur.“ Fréttablaðið 4. desember 2004, s. 92.
- Steinunn Inga Óttarsdóttir. „Fjörug fóstbræðrasaga.“ Morgunblaðið 4. desember 2004, s. 13.
- Úlfhildur Dagsdóttir. „Í víking.“ Bókmenntir.is nóvember 2004.
Viðtöl:
- Jakob Bjarnar Grétarsson. „Einhver verður að rjúfa þögnina.“ DV 6. nóvember 2004, s. 41.
- Hávar Sigurjónsson. „Sannleikurinn er sagna bestur.“ Morgunblaðið 12. desember 2004, s. 58.
- „Hvað hefði Sturla Þórðarson.“ Fréttablaðið 9. nóvember 2004, s. 40.