Ásdís Thoroddsen. Ódó á gjaldbuxum. Hafnarfjörður: Gjóla leikhús, 2009.
Efni: Þáttur slæðukonunnar í úlfakreppunni sem skekur heimsbyggðina um þessar mundir er ýmsum kunnur, þótt hann hafi enn ekki verið rannsakaður til fulls. Nú býður hún til stofu og segir frá uppvexti sínum í kofahreysi í útjaðri Reykjavíkur, rennir augum yfir hið dularfulla skeið sem valdamesta manns á byggðu bóli og veitir gestum hlutdeild í glæpum sínum. Ódóið afhjúpar sig, en í vissum tilgangi þó. Þessi einleikur þjóðleg hrollvekja var skrifuð á fyrra misseri 2005. Kveikja einleiksins var andrúmsloftið í þjóðfélaginu á þeim tíma og ekkihvað síst viðtöl í fjölmiðlum við útrásarvíkinga svokallaða. Þau viðtöl, fréttir frá heimsbyggðinni, reykvískur hversdagur og íslenskur þjóðsagnaarfur, þetta eru uppspretturnar að sögu fordæðunnar.
Önnur umfjöllun:
- Einar Falur Ingólfsson. „Verk sem talar inn í tímann.“ Morgunblaðið 18. apríl 2009, s. 56.
- Jón Viðar Jónsson. „Ummyndanir í firðinum.“ DV 22. apríl 2009, s. 21.
- María Kristjánsdóttir. „Hafnarfjarðarleikhúsið. Ódó í gjaldbuxum.“ Lesbók Morgunblaðsins 25. apríl 2009, s. 12.